پیامد های اخروی تمسخر

 فرد مسخره کننده علاوه بر آثار و سختی­های که در دنیا با آنان مواجه می­گردد در آخرت نیز به عذاب­های سختی گرفتار خواهد شد که به عنوان نمونه در ذیل به بعضی اشاره می­شود

الف) مسخره شدن در قیامت

یکی از سخت­ترین عذاب­های که فرد مسخره کننده در آخرت با آن روبرو می­شود بنا به فرموده­ی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله:

«اِنَّ المُسْتَهْزِئينَ يُفْتَحُ لاَِحَدِهِمْ بابُ الجَنَّةِ، فَيُقالُ: هَلُمَّ! فَيَجىءُ بِكَرْبِهِ وَ غَمِّهِ فَاِذا جاءَ اُغْلِقَ دونَهُ، ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ… فَما يَزالُ كذلِكَ حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ لَيُفْتَحُ لَهُ البابُ فَيُقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ فَما يَأْتيهِ[1]؛ در بهشت به روی یکی از مسخره­کنندگان باز می­گردد و به او گفته می­شود بیا! او با غم و انده جلو می­رود و چون نزدیک شد، در به رویش بسته می­شود. سپس در دیگری به رویش گشوده می­گردد… این کار مرتباً تکرار می­شود تا جایی که در به رویش باز می­گردد و گفته می­شود بیا، بیا؛ اما او دیگر جلو نمی­رود».

این روایت نهایت بیچارگی مسخره کننده را بیان می­کند که در آخرت جلوی تمام افراد همان­طور که خوش دیگران را مسخره می­کرده مورد تمسخر قرار می­گیرد.

ب)نابودی اعمال

از دیگر آثار استهزاء و مسخره کردن آیات الهی، حبط اعمال می­باشد؛ این­گونه افراد در قیامت هیچ بهره و سودی از اعمال نیک دنیوی خود نخواهند برد این مطلب به صورت واضح در این آیه از قرآن کریم آمده است: « أُوْلَئكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَِايَاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقَائهِ فحََبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لهَُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا، ذَالِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَ اتخََّذُواْ ءَايَاتىِ وَ رُسُلىِ هُزُوًا[2]»؛ خداوند در این آیات می­فرمایند کفار و مسخره کنندگان آیات الهی در نزد خداوند ارزشی ندارند و خداوند آن­ها را به کیفر تمسخری که داشته­اند خوار و خفیف می­کند[3].

در این خصوص روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است ایشان فرموده­اند: « إنه ليأتي الرجل العظيم السمين يوم القيامة لا يزن جناح بعوضة[4]؛ روز قیامت افراد فربه و چاقی به صحرای محشر می­آیند که به اندازه­ی بال مگس ارزش ندارند». این مطالب نشانه دهنده نهایت بی­ارزشی مسخره کننده در درگاه الهی است.

پ)خلود در آتش

همان­گونه که در پیامد­های دنیوی این رذیله اخلاقی اشاره شد این افراد در دنیا چنان سرگرم دنیا و مسخره کردن دیگران هستند که یاد خدا را فراموش می­کنند بر اساس این آیه از قرآن کریم که خداوند فرموده است: «وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنسَئكمُ‏ْ كَمَا نَسِيتُمْ…ذَالِكمُ بِأَنَّكمُ‏ُ اتخََّذْتمُ‏ْ ءَايَاتِ اللَّهِ هُزُوًا[5]»؛ خداوند نیز آن­ها را فراموش می­کند و در جهنم بدون هیچ یاوری خواهند بود.

 ث) کفر

بر اساس آیات کلام الله مجید کسانی­که خدا، پیامبر و آیات الهی را مسخره کنند از دایره ایمان خارج شده و مرتد خواهند بود، در این خصوص می­توان به این آیات استناد کرد که خداوند فرموده­اند: « يحَْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنزََّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فىِ قُلُوبهِِمْ قُلِ اسْتهَْزِءُواْ إِنَّ اللَّهَ مخُْرِجٌ مَّا تحَْذَرُونَ(64)وَ لَئنِ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نخَُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ ءَايَتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتهَْزِءُونَ(65)لَا تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتمُ بَعْدَ إِيمَانِكمُ‏ْ إِن نَّعْفُ عَن طَائفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائفَةَ بِأَنهَُّمْ كَانُواْ مجُْرِمِين[6]»، در شأن نزول این آیات آمده است که گروهی از منافقان در بازگشت از جنگ تبوک پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله را مسخره کردند این آیات نازل شد و آنان را مرتد و خارج شده از دین معرفی نمود.

پس تمام کسانی­ که آیات الهی را مسخره کنند و به تمسخر بگیرند این­گونه هستند.   

منابع:

قرآن

1- میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری

2- مجمع البیان، فضل بن حسن طبرسی

3- کنز الدقائق محمد بن محمدرضا قمی مشهدی

4- تفسیر الصافی، محمد بن شاه مرتضی فیض کاشانی

5- تفسیر نور الثقلین، عبدعلی بن جمعه العروسی الحویزی
پی نوشت
[1] محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج 5، ص 249.
[2] کهف: 105-106.
[3] طبرسی، ترجمه مجمع البیان، ج 15، ص 133.
[4]  قمی مشهدی، کنز الدقائق، ج8، ص 15،  فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ج 3،ص 267
[5] جاثیه: 34-35.
[6] توبه 64-66.