جرجیس

صدای اذان از رادیو ماشین بلند شد، جوانی که  کنارم بود بلند شد و به راننده گفت: آقا لطف کنید نگه دارید تا نمازم را بخوانم.

راننده با بی تفاوتی کامل گفت: برو بابا حالا کی نماز می خونه؟؟!! صبر کن بعداً برای نهار و نماز نگه می دارم

ولی جوان ول کن نبود بالاخره راننده ماشین را نگه داشت جوان با آرامشی دلپذیری دو رکعت نماز عشق خواند چه آرامشی!!

وقتی سوار شد پرسیدم: چرا اینقدر به نماز اول وقتت اهمیت می دهی؟؟؟

گفت: آخه به آقایی قول دادم که همیشه نمازم رو اول وقت بخونم.

گفتم: کی هستش که اینقدر مهمه؟؟؟؟!!!!!

آهی از ته دل کشید و با چشمانی مروارید بار گفت: چند سال تو فرانسه درس میخوندم، تو ی شهر کوچیک زندگی می کردم که با شهری که دانشگاه می رفتم خیلی فاصله داشت و هر روز ی اتوبوس به اون شهر می رفت، آهی از ته دل کشید و اشکهاش رو از چشمش پاک کرد منم با تعجب داشتم نگاش می کردم

 ادامه داد: روز امتحان پایانیم بود نتیجه چند سال غربت و دوریم بهش بستگی داشت، کلی هم درس خونده بودم از همیشه زودتر اومدم تا ی وقت جا نمونم!

مسافرا اومدن اتوبوس آماده حرکت شد، نمی دونم چرا دل تو دلم نبود خیلی استرس داشتم، اتوبوس نصف راه رو اومده بود همش ساعتم رو نگاه می کردم و مطالبم رو تو ذهنم مرور می کردم، ی دفعه اتوبوس ی صدای وحشتناک داد، وای خدای من ایستاد!!! برای چند ثانیه مغزم قفل کرد نفسم داشت بند می اومد خدایا امتحانم

همه از اتوبوس پیاده شدن، توان بلند شدن نداشتم به سختی خودم رو از اتوبوس به پایین رسوندم نمیتونم راه برم دستم رو به ماشین گرفته بودم خودم رو به راننده رسوندم پرسیدم چی شده؟؟؟؟؟

گفت خرابه باید زنگ بزنم مکانیک از شهر بیاد، سرم گیج رفت گوشام صوت کشید هیچی نفهمیدم افتادم، با آبی که رو صورتم ریختن به خودم اومدم وای خدایا تمام تلاشهام، این همه دوری از خانواده داشتم سکته می کردم هیچ ماشینی هم که پیدا نمیشه خدایا قلبم داره وامیسته

ی دفعه ی جرقه ای تو ذهنم، امام زمان!!!!!!!!!!!!

با تمام سلولهای وجودم از ته دل تمام حواسم رو متوجه آقا کردم هیچ امیدی نداشتم

با خودم گفت آقا خیلی به نماز اهمیت می دن

چشمام رو بستم و گفتم آقا قول می دم قول مردونه باور کن مردونه مردونه اگه به امتحانم برسم باور کن همیشه تا آخر عمرم نماز اول وقت می خونم دیگه اشک امونم نمی داد

دوباره صورتش رو که خیس از اشک بود پاک کرد

منم مو به بدنم سیخ شده بود نمی تونستم جلوی اشکام رو بگیرم

بهش گفتم خوب چی شد بگو؟؟؟؟

ی چند لحظه بیشتر نگذشته بود که دیدم ی جوان خوش تیپ داره از دور میاد به راننده با لهجه فرانسوی  گفت چی شده؟

گفت ماشین خراب شده و هرکاری می کنم روشن نمیشه.

جوان بهش گفت اجازه دارم نگاه کنم

راننده ی نگاهی بهش کرد و خندید گفت مگه بلدی؟؟؟!!!

جوان گفت بله

منم ی گوشه رو زمین نشسته بودم داشتم نگاهشون می کردم

راننده با اکراه گذاشت، نگاه کنه

جوان ی کم با ماشین ور رفت بعد به راننده گفت استارت بزن

راننده که باور نمیکرد بلد باشه با حالت تمسخر و خنده رفت

قلبم داشت وامیستاد خدایا خدایا

داشت نفسم بند میومد چشمام رو بسته بودم  بهترین صدای دنیا خدای من واقعا روشن شد روشن شد مثل فنر از جام پریدم نمی دونم چطور خودم رو به اتوبوس رسوندم

همه با چشمای از حدقه بیرون زده داشتن به هم نگاه می کردن ولی من دیگه به هیچی توجه نداشتم

همه سوار شدن اتوبوس میخواست راه بی افته که جوان اومد پله اول اتوبوس منو با اسم کوچیک صدا زد و گفت قولت یادت نره

من که مبهوت مونده بودم فقط نگاش کردم چند قدمی رفت و بعد دیگه …

خدا کند کسی حالتش چو ما نشود

ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار

به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود

جواب ناله ی ما را نمی دهد” دلبر”

خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده

خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و منرا طبیب لازم نیست

خدا کند که مریضی من دوا نشود

مقام معظم رهبری مدظله العالی

ایمان به مهدویت، باور داشتن به آخرین ذخیره الهی و ثمرۀ تمامی رسالتهاست؛ اعتقاد به مهدویت، امید در دلها را زنده کرده و مانع تسلیم شدن در برابر ستم است؛ پذیرش مهدویت، گشودن چشم اندازی زیبا به جهان آینده و رویکردی جدی و نوید بخش به انسان و آیندۀ انسان می باشد.

اندیشه مهدویت، در اسلام ریشه ی قرآنی دارد؛ این مطلب در آیاتی از قرآن آمده است که از جمله آنها  می توان به آیات ذیل اشاره کرد:

سوره قصص آیه 5 «وَ نُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلىَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُواْ فىِ الْأَرْضِ وَ نجَْعَلَهُمْ أَئمَّةً وَ نجَْعَلَهُمُ الْوَارِثِين و ما اراده داشتيم كه بر آن طايفه ضعيف و ذليل كرده شده در آن سرزمين منّت گذارده و آنها را پيشوايان (خلق) قرار دهيم و وارث گردانيم.

سوره بقره آیه 148« وَ لِكلُ‏ٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَيرَْاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًاهر كسى را راهى است به سوى حق كه بدان راه يابد (يا قبله‏اى است كه به آن روى آورد) پس بشتابيد به خيرات كه هر كجا باشيد همه شما را خداوند (به عرصه محشر) خواهد آورد

سوره هود آیه 86« بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيرٌْ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (و بدانيد كه) آنچه خدا بر شما باقى گذارد براى شما بهتر است (از آن زيادتى كه به خيانت و كم و گران فروشى به دست مى‏آوريد) اگر واقعا به خدا ايمان داريد. و من نگهبان شما (از عذاب خدا) نيستم.

سوره توبه آیه 33«هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى‏ وَ دِينِ الْحَقّ‏ِ لِيُظْهِرَهُ عَلىَ الدِّينِ كُلِّه؛ اوست خدايى كه رسول خود را به هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان عالم تسلط و برترى دهد

 از جمله آیاتی که به نظر مفسران در خصوص این مسئله می تواند مورد استناد قرار گیرد آیه 55 سوره نور می باشد:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكمُ‏ْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فىِ الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لهَُمْ دِينهَُمُ الَّذِى ارْتَضىَ‏ لهَُمْ وَ لَيُبَدِّلَنهَُّم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنىِ لَا يُشْرِكُونَ بىِ شَيًْا وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَالِكَ فَأُوْلَئكَ هُمُ الْفَاسِقُون

خدا به كسانى از شما بندگان كه (به خدا و حجّت عصر عليه السّلام) ايمان آرند و نيكوكار گردند وعده فرمود كه (در ظهور امام زمان) در زمين خلافتشان دهد چنان كه امم صالح پيمبران سلف را جانشين پيشينيان آنها نمود، و دين پسنديده آنان را (كه اسلام واقعى است بر همه اديان) تمكين و تسلط عطا كند و به همه آنان پس از خوف و انديشه از دشمنان ايمنى كامل دهد كه مرا به يگانگى، بى هيچ شايبه، شرك و ريا پرستش كنند، و بعد از آن هر كه كافر شود پس آنان به حقيقت همان فاسقان تبهكارند

در آیات پیش از این آیه، سخن از اطاعت و تسلیم در برابر فرمان خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله است؛ در این آیه، بحث ادامه یافته و نتیجه این اطاعت که همان تشکیل حکومت جهانی است را بیان نموده است.

در این آیه خداوند به گروهی از مسلمانان صالح ومؤمن سه نوید داده است:

1-    جانشینی و حکومت روی زمین

2-    نشر آیین حق به صورت اساسی و ریشه ای در جهان

3-    از میان رفتن اسباب و علل ترس و ناامنی

نتیجه این می شود که مردم در این دوران با نهایت آزادی، خدا را می پرستند و هیچ شریک و شبیهی برای او قائل نمی شوند و توحید خالص را در همه جا انتشار می دهند.

در مورد اینکه چه کسانی قبل از مسلمانان دارای خلافت روی زمین بوده اند برخی گفته اند اشاره به 1- حضرت آدم علیه السلام دارد( بقره/30) 2- حضرت داود علیه السلام (ص/26) 3- حضرت سلیمان علیه السلام(نمل/16)

اما علامه طباطبایی این معنا را بعید می دانند؛ زیرا تعبیر الذین من قبلهم را متناسب انبیاء ندانسته اند و از نظر ایشان این آیه اشاره به امت های پیشین است که دارای ایمان و عمل صالح بوده و در روی زمین به حکومت رسیده اند.

برخی از مفسران گفته اند که این آیه اشاره به حکومت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دارد، که در زیر لوای حکومت ایشان آیین حق در همه جا نفوذ می کند، ناامنی و خوف و جنگ از صفحه زمین برچیده خواهد شد و عبادت خالی از شرک، برای جهانیان تحقق خواهد یافت.

گفتنی است ثمرۀ تمامی کوشش های پیامبران و تبلیغات مستمر و پیگیر آنان و نمونه کامل حاکمیت توحید و امنیت کامل و عبادت، در زمانی تحقق می یابد که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور می کنند.

این تفسیرها به معنای انحصار مصداق آیه نیست؛ بلکه بیان کننده مصداق کامل می باشد. ابو بصیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده: که ایشان در ذیل این آیه فرموده اند: « نزلت فی القائِم و اصحابه؛ این آیه درباره قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف و اصحاب ایشان نازل شده است».

ر.ک:1- درسنامه مهدویت، خدا مراد سلیمیان

2-  تفسیر شریف المیزان، سید محمد حسین طباطبایی ج 15 ذیل آیه شریفه

3-تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی ج 14

4- تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، محمد بن محمدرضا قمي مشهدي، ‏ ج 5 ص141

5-تفسير نور الثقلين‏ عبد على بن جمعة العروسى الحويزى، ج1ص 641

 6-الغيبة( للنعماني) محمد بن ابراهيم ابن أبي زينب،‏ج1ص 241

7-بحار الأنوار( ط- بيروت) محمد باقر بن محمد تقى مجلسى، ‏ج51ص 58

با توجه به این مطلب که هدف از آفرینش انسان بندگی خداست و از سوی دیگر اساس بندگی، شناخت می باشد؛ عالی ترین راه تبلور معرفت الهی، شناخت پیامبر و اوصیای اوست. به منظور اثبات این ادعا می توان به این روایت از امام حسین علیه السلام استناد کرد، ایشان در پاسخ به سوال «معنای شناخت خدا چیست؟» فرموده اند:«معرفة اهل کل زمان إمامهم الذی یجب علیهم طاعته؛ معرفت خدا عبارت است از اینکه اهل هر زمان امامی را که اطاعتش بر آنان واجب است، بشناسند»

لذا بر هر مسلمانی لازم است تا امام خود را بشناسد

راه های شناخت امام

سه راه به عنوان عمده راه های شناخت امام می باشد

الف) نص

 یعنی تعیین و تصریح پیامبر صلی الله علیه و آله که مفادش خبر دادن از نصب الهی و یا نصب امام به امر الهی است.

ب) کرامت

 کرامت مانند معجزه امری خارق العاده می باشد که قابل تعلیم و تعلم نمی باشد؛ تنها تفاوت آن در این است که کرامت از سوی شخص مدعی امامت صورت می گیرد و دلیل بر صدق ادعای اوست. در این مسأله دو دیدگاه وجود دارد: ۱_ کرامت را مستقلا دلیل بر امامت بدانیم؛ ۲_ دلیل اصلی، نصب و نص پیامبر یا امام سابق است و کرامت، دلیل بر نصب است.

ج) سیره عملی

اخلاق و رفتار، وضع زندگی و علم و دانش یکی از راه های شناخت امام، برای کسانی است که اهلیت تشخیص را داشته باشند و بتوانند از اخلاق، سلوک، گفتار و برخوردهای گوناگون، صاحب این مقام را بشناسند.

در این خصوص امام رضا علیه السلام فرموده اند :« امام امانتدار الهی در میان خلقش، حجت او بر بندگانش، خلیفه او در سرزمین هایش، دعوت کننده به سوی خدا و دفاع کننده از حقوق واجب او بر بندگان است. امام پاک از گناه و به دور از عیبهاست. دانش ها به او اختصاص دارد و او به بردباری شناخته می شود. امام نظام دهنده به دین و باعث سربلندی مسلمانان و خشم منافقان است. امام یگانه روزگار خویش است و …( این روایت مفصل است و علاقمندان برای مشاهده متن کامل آن می توانند به اصول کافی ج ۱ ص ۲۰۱ مراجعه کنند.)

به راستی که با شناخت همین چند ویژگی، قدم بلندی در راه شناخت امام برداشته می شود و بعد از آن نوبت به اطاعت و وظایف ما در مقابل ایشان و دیگر موارد می رسد.

البته ناگفته نماند یکی از متقن ترین راه های شناخت امام مراجعه به متن ارزشمند «زیارت جامعه» است که به حق اوصاف بلندی از امام در آن ذکر شده است.

اندیشه «مهدویت» در اسلام ریشه قرآنی دارد، و این  کتاب آسمانی با قاطعیت تمام، پیروزی نهایی«حق» بر «باطل» را به تمامی انسانها نوید می دهد. قرآن درباره ظهور و قیام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به صورت کلی بحث کرده و بشارت به تشکیل حکومت عدل جهانی و پیروزی مصلحان داده است.

از جمله این آیات می توان به این مورد اشاره کرد:

1-   وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ

در این آیه شریفه به یکی از روشن ترین پاداش های دنیوی صالحان که همان تشکیل حکومت بر روی زمین است اشاره شده در روایات آمده این مهم در عصر ظهور حضرت محقق خواهد شد.

در تفسیر این آیه شریف امام باقر علیه السلام فرموده اند:« هُمْ آلُ مُحمّد(صلى الله عليه وآله) يَبْعَثُ اللّه مَهْدِيَّهُمْ بَعْدَ جَهْدِهِمْ، فَيُعِزُّهُمْ وَ يُذِلُّ عَدُوَّهُمْ: «اين گروه، آل محمّد(صلى الله عليه وآله) هستند، خداوند مهدى آنها را بعد از زحمت و فشارى كه بر آنان وارد مى شود برمى انگيزد و به آنها عزت مى دهد و دشمنانشان را ذليل و خوار مى كند»

روشن است مفهوم این روایت، انحصار نیست؛ بلکه بیان یک مصداق عالی و آشکار است و این تفسیرها، هرگز عمومیت مفهوم آیه را محدود نمی کند. بنابراین در هر زمان و در هر کجا بندگان صالح خدا قیام کنند، پیروز و موفق خواهند بود و سرانجام وارث زمین و حکومت آن خواهند شد.

نکته ی که در این آیه باید مورد توجه قرار گیرد این است که از اضافه شدن « بندگان» به « خدا»، ایمان و توحید آنان روشن می شود و از کلمه« صالحون»، همه شایستگی ها به ذهن می آید؛ بنابراین « استضعاف» تنها دلیل، پیروزی بر دشمنان و حکومت بر زمین نیست؛ بلکه وجود ایمان و کسب شایستگی ها، بایسته و لازم است و مستضعفان جهان تا زمانی که این دو را نداشته باشند، به حکومت روی زمین نخواهند رسید.

مطلب دیگری که از این آیه قابل استناد می باشد این است که حکومت های حاضر بر خلاف جهت آفرینش و قوانین جهان است و تنها حکومت صالحان با ایمان با آن هماهنگ است. خود نظام آفرینش، دلیل روشنی بر پذیرش یک نظام صحیح اجتماعی در آینده است و این چیزی است که از این آیه مبارکه و احادیث مربوط به قیام مصلح بزرگ جهانی استفاده می شود.

ر.ک: 1- درسنامه مهدویت نویسنده: « خدامراد سلیمیان»

2-کتاب الغیبۀ نویسنده« محمد بن حسن طوسی»

3-تفسیر نمونه نویسنده« ناصر مکارم شیرازی» ج 13