بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
روزي امام صادق علیه السلام پايه هاي دين را براي شاگردان بر مي شمرد و فرمود: بناي اسلام، روي پنج پايه است:
1- نماز 2- زكات 3- حج 4- روزه 5- ولايت (امامت).
زراره پرسید: در ميان اينها، كدام برتر است؟
امام علیه اسلام فرمودند: ولايت (امامت) برتر است، زيرا ولايت، كليد آنها است و والي (امام) راهنماي آنها (نماز و … ) مي باشد.
زراره مجددا پرسید: بعد از ولايت، كدام بهتر است؟
امام علیه السلام فرمودند: نماز برتر است، زيرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده اند : (نماز، ستون دين شما است).
زراره پرسید: بعد از نماز كدام، برتر است؟
امام علیه السلام: زكات، برتر است، زيرا خداوند (در قرآن 32 بار) نماز را با زكات كنار هم قرار داد و نماز را قبل از زكات ذكر كرده است و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: (زكات، موجب از بين رفتن گناه است).
زراره پرسید: بعد از زكات، كدام برتر است؟
امام: حج، برتر است، خداوند (در آيه 97 آل عمران) مي فرمايد:
(ولله علي الناس حج البيت من استطاع اليه سبيلا)
: (و براي خدا بر آنان كه مستطيع هستند، حج واجب است.)
و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: (يك حج قبول شده، بهتر از بيست نماز نافله است و هر كه در دور كعبه هفت بار (نه كم و نه زياد) طواف كند و دو ركعت نماز بعد از آن را نيكو بجا آورد، خداوند او را بيامرزد … ).
زراره: پس از حج، كدام برتر است؟
امام علیه السلام: روزه.
زراره: چرا روزه در آخرين ها قرار گرفت؟
امام: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: روزه سپر آتش دوزخ است و برترين چيزها آن است كه وقتي انجام نشد، توبه كردن از آن قبول نيست مگر اينكه عين آن عمل را انجام دهي، نماز و زكات و حج و ولايت، اگر ترك شد، جز با انجام دادن خود آنها، چيز ديگري جايگزين آنها نمي شود، ولي روزه (ماه رمضان) را اگر بر اثر تقصير يا مسافرت بجا نياوردي، بعد از ماه رمضان، گناه آن را با كفاره و قضا جبران مي كني، ولي در مورد نماز و زكات و حج و ولايت، چيز ديگري جايگزين آنها نمي شود.
و در پايان فرمود: بالاترين درجه دين،و كليد دين در همه چيز و آنچه كه مايه خرسندي خدا است، (شناخت امام بر حق و اطاعت از او) است، خداوند مي فرمايد:
(من يطع الرسول فقد اطاع الله ومن تولي فما ارسلناك عليهم حفيظا)
: (كسي كه از پيامبر (ص)، اطاعت كند، اطاعت خدا را كرده و كسي كه سرباز زند، تو در برابر او مسؤول نيستي) (نساء-80)
آنگاه فرمود: (همانا اگر شبها را بپا خيزد و روزها را روزه بگيرد و تمام اموالش را در راه خدا انفاق كند و در تمام عمر، هر سال براي حج به مكه رود، ولي (ولايت ولي خدا) را نشناسد، تا از پيروي كند و همه اعمالش را با راهنمائي او انجام دهد، او حقي از ثواب خدا ندارد و مؤمن نخواهد بود … )

برگرفته از کتاب داستانهای اصول کافی